Είναι η πιο κοινή επώδυνη παθολογία του ώμου, σε ηλικίες μετά τα 50 έτη. Η αντιμετώπιση της πάθησης αποτελεί πρόκληση για κάθε Ορθοπαιδικό και μπορεί να είναι είτε συντηρητική, είτε χειρουργική. Η χειρουργική αντιμετώπιση έχει κάποια ποσοστά επιπλοκών όπως, καθυστερημένη επούλωση, μόλυνση χειρουργικού τραύματος, μετεγχειρητική δυσκαμψία, νέα ρήξη σε ποσοστό 11-94% ανάλογα με το εύρος της ρήξης και το βαθμό της εκφύλισης.
Στη διεθνή βιβλιογραφία υπάρχουν πλέον πολλές τεκμηριωμένες μελέτες που αποδεικνύουν ότι η τρέχουσα τάση είναι να αντιμετωπίζεται το πρόβλημα πλέον, σαν πρώτη προσπάθεια, συντηρητικά με την στοχευμένη έγχυση αυξητικών παραγόντων αίματος, τα γνωστά PRP. Αυτά τα κύτταρα, αν τοποθετηθούν στοχευμένα (με χρήση υπερήχου), είναι σε θέση να επάγουν την αναγέννηση του ιστού, εκτός του ότι έχουν και τα ίδια παυσίπονη δράση τοπικά.
Η μέθοδος είναι απλή, ανώδυνη και ουσιαστικά ακίνδυνη, περιγράφεται δε εκτενώς στην ενότητα «αυξητικοί παράγοντες», στην αρχή της ιστοσελίδας που περιηγείστε.