Σε μια αναλυτική τυφλή μελέτη οι Lana JFSD et all που δημοσιεύτηκε στο Journal of Stem Cells and Regenerative Medicine, συνέκριναν τα αποτελέσματα σε 105 ασθενείς με ελαφρά έως μέσης βαρύτητας οστεοαρθρίτιδα του γόνατος προκειμένου να αποφανθούν αν οι μεμονωμένες εγχύσεις υαλουρονικού οξέος ή πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια (PRP) υπερτερούσαν η μία τεχνική της άλλης, ή αν ο συνδυασμός των δύο αυτών τεχνικών είχε καλύτερα αποτελέσματα ως προς τη μείωση του πόνου των ασθενών, της αύξησης της κινητικότητας της άρθρωσης. Μοίρασαν λοιπόν τους ασθενείς σε τρία γκρούπ και στο μεν πρώτο εφάρμοσαν τρεις ενδαρθρικές εγχύσεις υαλουρονικού με μεσοδιαστήματα δύο εβδομάδων, στο δεύτερο εφάρμοσαν τον ίδιο αλγόριθμο εγχύσεων με PRP, στο δε τρίτο συνδύασαν στις τρείς εγχύσεις, υαλουρονικό οξύ και PRP μαζί.
Τα αποτελέσματα ήταν συντριπτικά καλύτερα στο τρίτο γκρουπ ασθενών και πιο συγκεκριμένα κατέληξαν ότι ο συνδυασμός ταυτόχρονα υαλουρονικού οξέος και PRP, σε τρεις ενδαρθρικές εγχύσεις με μεσοδιαστήματα δύο εβδομάδων, δίνει συνολικά καλύτερα αποτελέσματα συγκρινόμενο ένα χρόνο μετά με το γκρούπ που έκανε μόνο υαλουρονικό οξύ και επίσης καλύτερα συγκρινόμενο τρεις μήνες μετά, με το γκρουπ που έκανε μόνο τις PRP.