ΠΑΓΩΜΕΝΟΣ ΩΜΟΣ

Ο "παγωμένος ώμος" είναι μια κλινική συνδρομή η οποία πιθανότατα μπορεί να παρουσιαστεί από μια ποικιλία κλινικών παθολογικών διαταραχών στην ωμική ζώνη.

Εμφανίζεται σε μεσήλικες με εκφυλιστικές αλλοιώσεις στο θύλακο που περιβάλλει την άρθρωση. Χαρακτηριστικός είναι ο περιορισμός των κινήσεων του ώμου και ειδικά της έσω στροφής. Ο πόνος είναι οξύτατος κυρίως τη νύχτα. Συχνά αναφέρεται ένας ελαφρύς τραυματισμός πριν την έναρξη των συμπτωμάτων.

Οι ακτινογραφίες είναι σχεδόν πάντοτε φυσιολογικές. Συχνότερα αφορά τον αριστερό ώμο και συχνά προηγείται ένα επεισόδιο σιωπηρού ή φανερού εμφράγματος του μυοκαρδίου.

Εάν δεν θεραπευτεί άμεσα, συχνά αυτοθεραπεύεται μετά από πολλούς μήνες, αλλά μπορεί και να αφήσει περιορισμό στη κίνηση της άρθρωσης. Ο κύριος σκοπός της θεραπείας είναι λοιπόν αυτός. Να έχουμε ένα καλό εύρος κίνησης. Συχνά βοηθά προς αυτό μία ενδαρθρική έγχυση κορτιζόνης, αλλά μόνο για μία φορά.