ΘΛΑΣΗ ΠΡΟΣΑΓΩΓΩΝ

Αποτελεί τον πιο συνηθισμένο τραυματισμό των αθλητών, σε ποσοστό 10-20%.

Διαγιγνώσκεται εύκολα από τη κλινική εξέταση, ωστόσο πρέπει να γίνει διαφορική διάγνωση με τη παγίδευση του θυροειδούς νεύρου, την ηβική οστείτιδα και τη παθολογία του ισχίου.

Συνήθως η βλάβη αφορά τη μυοτενόντια περιοχή του μακρού προσαγωγού ή του ισχνού. Τη διάγνωση μπορεί να βοηθήσει ο έλεγχος με υπερηχογράφημα και κυρίως η μαγνητική τομογραφία.

Στην οξεία φάση χρειάζεται σχετική ανάπαυση, παγοθεραπεία, περιορισμένη χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και εφαρμογή του ενεργητικού προγράμματος αποκατάστασης κατά Holmich.

Στόχος η πλήρης επάνοδος σε αθλητικές δραστηριότητες μέσα σε 4-8 εβδομάδες.

Στους χρόνιους τραυματισμούς μπορεί να χρειαστεί έως και 6 μήνες θεραπεία.